متن آهنگ دپرسم کاما

دپرسم مثه وقتی که کلی آدم دارن میکنن پشتت حرف تیکه

تو گیرو گورشون میری یه گره وا میکنی وقتی نوبته تو بشه میگن کاره من نی ک

تو دلم پره چکو سفته هایی که ادما گذاشتن تا اعتماد کنم

الان جا همشون خالی شده رسما منمو کاناپه  گوشیو کلی ساز دورم

دپرسم مثه وقتی که چِشَم خش شده به نوتیفه گوشیه تو دستم

تا پیام بیاد بزنم شیرجه رو گوشی ببینم پیامکه تموم شدنه بستس

خسته شدم از بس گشتمو اونی ک میخواستم اخرین انتخابه صف بود

یه انضمام محدود یه جسده زنده با افکاره مرموز

یه منم یه خودم یه خودمه دیگه

سه تایی تویه اتاقیم ک بومه هنری چیده

پره رنگه مشکی و سیاه و پالته قیره

یه کاره هنری کره اوضاعه جامعه میده

یه زنجیره لجن

یه گله پلاسیده

ینی من تورو میخوام تو اونو اونم یکی دیگه

یه کاما بزار دوباره سره سر رسیدت

سرت سر سری به سفتیه سنگ نسابیده

دپرسم مثه وقتی که باید کله هفته رو بری یه نواخت جلو

دیگه عادت میکنی به همینه ک هست دیگه حال نمیده بزا رو دارک تمو

همچی هست ولی یه چیزیی کمه خب میخوابی توسره صب بیخوابیه

شبتو میزنی یه نمه زل به دیواره اتاقتو پ خدا نظاره کن این تنه خرابه رو

میشه دوره دنیا گشت تو دو دقه

وقتی مغزت میدوعه پیه جایی ک خوشه دل

کسی ک تو بالا رفتن ع دلش مصره

دیگه نمیمونه واسه ادما دورش حوصله

تویه ترافیکه سرم میزنه کلمه داد

هوا گرمو خشکه نمیبینه حاکمه ما

اره من همونیم که خودش خودشو واسه خودش تو آینه به خودش لو داد

اره همونم بعید نی اگه نمونم

من پیشه خودم قبولم

اگه نگزه زبونم کسیو

ولی نبودم یه تیره بی کمونم

قلمو دستمه بوم همه رنگا پلومن

یه روزه بارونی یه خورشید بغلش

واس همینه الان رنگیه کمونم

یه جوری پره گلوم اومده نوکه زبونم

هرچی ک قورت دادم تا کسیو نچزونم

دپرسم مثه وقتی ک میدونی واس هرچی ذوق کنی کنسله

بفهم بعضی وقتا کاره خیرم ضرره

حالا صفحه گرامافون به ادمه کر بده

یه اروره بزرگه رو پنله مغزم

به خودم هنوز پره بدهی قرضم

اصن بگو خوب شده همچی فرضا

بره برنمیگرده طالعه سبزم

دیگه وقتشه تو دله سیاهی خبره شم

کمش خوبه و زیادش مضره سم

همرو میبینی وقتی میره روبه قبله سر

میگی چقد خودتو پیرش کردی پسر

میره صدای مغزم رو مغزم

یه با ک میاین چیزی نخواین از من

کسی خونه نبودو دستم در زد

ما همه یکی شدیم نه با عشق با همزن